Regelmatig vragen mensen of ik een voorbeeld kan geven van een theatertechniek voor docenten. Of ze willen weten in welke situaties docenten (en schoolleiders) theatertechnieken een steuntje kunnen zijn. In deze blogs beschrijf ik wat ik zie tijdens lesbezoeken. Situaties waarin een theatertechniek de docent kan helpen om gevoel van controle te houden en zich comfortabel en staande te houden voor de klas.
Op een beetje school staan er jaarlijks minstens 4 studiedagen gepland, waarvan er een wordt gedeeld met alle scholen onder hetzelfde bestuur. Die Grote Studiedag ziet er overal ongeveer hetzelfde uit. Ik vraag me af of het concept nog wel goed is.
Ze moet veel strenger zijn. Dat heeft haar teamleider haar verzekerd. Die raad volgde ze op. Maar ze vertaalde dat naar ‘niet meer lachen’. Als een ijskoningin stond ze voor de klas. Maar wel een ijskoningin zonder overwicht. De reactie van de klas was nog vijandiger dan voorheen.
Frank, docent Spaans, voelt zich vaak verkrampt voor de klas. En zo ziet hij er ook uit. Voor leerlingen is zIjn houding voer voor grappen. Tijdens de les zijn ze met van alles bezig, behalve met de les van Frank.
Wie is er – als het erop aankomt- eigenlijk de baas in de klas? De docent, toch? Die afspraak is voor iedereen bekend. We leerden het van onze ouders en ondervonden het toen we als kind voor het eerst naar school gingen. Je zou dus denken dat het zonneklaar is wie de leiding heeft in de klas. De praktijk laat echter regelmatig wat anders zien.
Op een beetje school staan er jaarlijks minstens 4 studiedagen gepland, waarvan er een wordt gedeeld met alle scholen onder hetzelfde bestuur. Die Grote Studiedag ziet er overal ongeveer hetzelfde uit. Ik vraag me af of het concept nog wel goed is.
Ze moet veel strenger zijn. Dat heeft haar teamleider haar verzekerd. Die raad volgde ze op. Maar ze vertaalde dat naar ‘niet meer lachen’. Als een ijskoningin stond ze voor de klas. Maar wel een ijskoningin zonder overwicht. De reactie van de klas was nog vijandiger dan voorheen.
Frank, docent Spaans, voelt zich vaak verkrampt voor de klas. En zo ziet hij er ook uit. Voor leerlingen is zIjn houding voer voor grappen. Tijdens de les zijn ze met van alles bezig, behalve met de les van Frank.
Wie is er – als het erop aankomt- eigenlijk de baas in de klas? De docent, toch? Die afspraak is voor iedereen bekend. We leerden het van onze ouders en ondervonden het toen we als kind voor het eerst naar school gingen. Je zou dus denken dat het zonneklaar is wie de leiding heeft in de klas. De praktijk laat echter regelmatig wat anders zien.
